Wtorek to Batman: The Dark Knight powraca część 2, zakończenie serii filmowej, która rozpoczęła się od części 1 zeszłej jesieni.
Komisarz Gordon jest zastępowany przez Ellen Yindel, która deklaruje działania Batmana nielegalne i wymaga jego aresztowania. Tymczasem Superman został wysłany przez rząd, aby przywrócić Bruce’a, ponieważ Batman próbuje powstrzymać Jokera przed robieniem tego, co zawsze robi.
Prezydent (Jim Meskimen) brzmi i wygląda jak Reagan, przywracając wspomnienia z okresu, kiedy pierwotnie wydano powieść graficzną. Kiedy podsumowuje swoje wskazówki do Supermana (Mark Valley) z „dobrym chłopcem”, konflikt wydaje się oczywisty. Autorytet vs. strażnik, podziemny wojownik vs. wszechpotężna maszyna rządowa, cnota działań karnych w służbie większego dobra, tych, którzy myślą za siebie w porównaniu z tymi, którzy postępują zgodnie z rozkazami. Niestety, Valley tak naprawdę nie ma głębokości i grawitacji, które lubię dla Supermana, szczególnie w porównaniu do żwirowego Batmana Petera Wellera.
Joker, jak grał Michael Emerson, brzmi wrażliwych i ludzkich, co czyni jego szaleństwo tym bardziej szokującym, chociaż może wydawać się trochę zbyt powściągliwy dla niektórych słuchaczy. Brzmi rzeczywiście zamiast złowrogi, chociaż jego działania zajmują się tym drugim. Jest skorpionem, masowym mordercą, czymś, co jest zobowiązane do zniszczenia niezależnie od otoczenia lub leczenia. Można zastanowić się nad polityką przesłania Millera, że najlepsza możliwa opieka psychiatryczna nie robi nic dla niego, ale tak naprawdę, o to chodzi, prawda? To ekscytujący film akcji ubrany ze starzejącymi się, bezwzględnymi postaciami, które pozwalają dorosłym poczuć się lepiej.
To, że władze idą za Bruce’em zamiast Jokera, gdy zabija studio pełne ludzi, jest tylko częścią oczekiwań, pomysł, że gliniarze nigdy nie mają poprawności i potrzebujemy odważnej osoby, aby nas uratować. Miller mógł wyśmiewać się z prezydenta Uddery’ego z pragnieniami globalnej dominacji, ale jego polityka tutaj jest podobnie retro.
Oto klip pokazujący Jokera pojawiającego się w talk show. Gospodarz, David Endocrine, jest wyrażany przez Conana O’Brien w odrobinie castingu kaskaderskiego, który nie rozprasza, podczas gdy Michael McKean jest dr Wolper.
Idea Batmana jako Over-the-Hill została utracona w tej części, a jego pociski i bierze ogromne krople bez widocznego bólu lub skutku. Jest to znacznie bardziej starcie między dwoma klasycznymi antagonistami ze zwiększonym poziomem przemocy. Nie daj się podjąć formatu kreskówek – zdecydowanie nie jest to dla dzieci. Chociaż, podobnie jak inne filmy animowane DC, jest to oceniane PG-13, oprócz przemocy, rodzice nie docenią topless bandyty w niczym innym, jak taśmowe swastyki nad sutkami. Zakładam. Tak naprawdę nie ma, ponieważ ma typowe komiczne piersi – duże bąbelki, bez fizycznego odpowiednika. Czysty nazistowski fetysz seksualny, nosi także buty na obcasie wysokie uda. (Ach, Frank Miller, co myślałeś?)
Gordon wraca późno w filmie, w sekwencji znalazłem najbardziej poruszający film. Jego zdeterminowany bieg przeciwko tłumowi przypomniał mi o definicji bohatera. Bohater jest tym, który biegnie w kierunku kłopotów zamiast z dala od niego.
Rozwiązanie showdown z Jokerem jest tak samo niesamowite, jak w książce – nie wierzę, że ktoś może to zrobić, bez względu na to, jak szalone – ale to tylko kolejny przykład tego, jak wierna jest ta adaptacja. Film działa dobrze jako samodzielny, z wystarczającą ilością, aby zwrócić uwagę widza. Jeśli jednak kupisz oba części razem, dostaniesz dodatkowe 5 USD z kuponu z przodu tej edycji. Ponieważ każda jest tylko godzinę i 15 minut, łatwo można je obserwować razem za jednym razem.
Warner dostarczył te klipy dwóch gwiazd mówiących o swoich role. Peter Weller w graniu superbohatera:
Michael Emerson w grze pokręconego złoczyńcy:
Cechy szczególne
Superman vs. Batman: When Heroes Collide (9 minut) – Bob Goodman (scenarzysta) i Michael Uslan (producent wykonawczy) rozmawiają o klasycznym pojedynku. Mike Carlin, Denny O’Neil, Bruce Timm i Grant Morrison dołączają do tego, co staje się debatą na temat tego, jak działa postać Supermana. Kilku z nich mówi o tym, co według nich dążył Frank Miller, zamierzał lub mówił – szkoda, że nie słyszymy z ust konia.
Miałem nadzieję, że będzie to historyczna retrospekcja o zaplątanej historii obu postaci, od najlepszej świata po tę historię, ale wymagałoby to więcej komicznych ludzi zamiast ludu filmowego oraz uznania historii właściwości. Bardziej różni ludzie mówią, którzy z dwóch bohaterów wygrałyby i dlaczego również byłby schludny, zwłaszcza, że każdy czytelnik komiksowy pomyślał o tym w pewnym momencie swojego życia.
Joker: Śmiech w obliczu śmierci (14 minut)-postać jest długotrwała, mordercza i nieprzewidywalna. Tacy autorzy, conull